Τα μαλλιά στην αρχαιότητα συμβόλιζαν με σειρά αξιών, και το αντιμετώπιζαν ως οργανική ύλη.

Τα μαλλιά τα θεωρούσαν ότι πιο ακριβό και ωραίο που μπορεί να παράγει το ανθρώπινο σώμα, πίστευαν ότι τα μαλλιά δίνανε δύναμη στο νεκρό για το ταξίδι του στον άλλο κόσμο. Αυτή η συνήθεια ισχύει από τα χρόνια της Αντιγόνης στην αρχαία τραγωδία με τον Ευριπίδη.

Το μήκος των μαλλιών είχε μεγάλη σημασία, ήταν ένδειξη για την διάρκεια του σώματος του ανθρώπου έτσι προκειμένου οι αρχαίοι για να δηλώσουν την παλαιότητα ενός θεού τους έβαζαν μακριά μαλλιά ( Ποσειδώνας ) .

Ανάλογα με την προσωπικότητα και την δράση του κάθε αρχαίου, άφηναν χυτά τα μαλλιά τους η τα τύλιγαν, συμβολίζοντας την πνευματική ακτινοβολία & την ταξική προέλευση τους, π.χ μια γυναίκα υψηλής κοινωνίας φρόντιζε να φτιάχνει τα μαλλιά της μπούκλες και να τα στεφανώνει με φύλλα, άλλες βάζανε ακόμα και πέπλο.

Τα μαλλιά κατά ένα τρόπο ήταν ένδειξη μια καλλιεργημένης ψυχής, το ερώτημα είναι πως μπόρεσαν οι αρχαίο πρόγονοι μας και φρόντιζαν τα μαλλιά τους ; Το λούσιμο στα ποτάμια ήταν συχνό ενώ το νερό της βροχής μαλάκωνε τα μαλλιά και κατά επέκταση την ψυχή, τότε θεωρούσαν πως οι θεοί του Ολύμπου έστελναν ένα χάδι.

Όσο για την υπέροχη λάμψη των μαλλιών τους χρησιμοποιούσαν βρεγμένα φύλλα δάφνης με ειδικές επεξεργασίες.

Τα χτενίσματα ήταν ένα σύμβολο υψηλής κοινωνικής θέσης που σήμαινε τότε ότι όσοι ήταν δούλοι έκοβαν τα μαλλιά τους αφού έπρεπε να διαφέρουν  από τους ελεύθερους πολίτες.

Η φροντίδα των μαλλιών στην Αρχαία Ελλάδα ήταν μια πραγματική ιεροτελεστία.

Οι μπούκλες των μαλλιών γινόταν με ένα ειδικό εργαλείο που λεγόταν καλαμιστήρας (χάλκινη ράβδος ή μεταλλική ράβδος).

Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι την εξέλιξη των δικών μας εργαλείων την στηρίζουμε στις ανακαλύψεις των προγόνων μας.

Καταλαβαίνουμε επομένως ότι οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει τα πάντα, ακόμα και τα καλλιστεία. Πιστεύετε ακόμα και τώρα ότι διεξάγονταν αγώνες κάλλους προς τιμή της θεάς Ήρας!